Het Verhaal van een Televisie-icoon: Verlies en Toewijding

Wat is er gebeurd met deze televisie ster uit de jaren ’60 die haar carrière opgaf voor haar man?

Een stralende ster die ooit de schijnwerpers van de jaren ’60 vulde, heeft de grootste opoffering gemaakt uit liefde. Ze besloot haar carrière te onderbreken om te zorgen voor haar zieke echtgenoot. Nu, jaren later, wat is er geworden van deze prachtige uitzendingster die ooit Hollywood regeerde?

In het gouden tijdperk van de jaren ’60 wist een bijzondere vrouw, die beroemd was voor haar vele looks, het publiek te betoveren met haar talent en charisma. Van haar beginjaren in Zweden tot de sprankelende scènes van Hollywood, ze groeide uit tot een van de meest iconische gezichten van die tijd.

Haar reis was echter meer dan alleen maar glitters en glamour. Het was ook een verhaal van opoffering, liefde, en doorzettingsvermogen. Geboren in een klein Zweeds dorp, groeide de actrice op tussen muziek. “Al vanaf mijn vierde levensjaar in Zweden zong ik harmonieën met mijn moeder op Zweedse liedjes,” vertelt ze.

“We woonden samen met Mormor, mijn grootmoeder, en mijn oom die accordeon speelde. Het was een hechte groep!” vervolgt ze.

Ze wijst haar liefde voor muziek toe aan die vroege jaren, waar ze haar eerste muzikale herinneringen aan de accordeon bezat. “Dat was in de Tweede Wereldoorlog, en er waren veel prachtige liedjes.”

Na de immigratie naar Amerika op zesjarige leeftijd, vestigde haar familie zich in Illinois, waar haar passie voor het podium zich verder ontwikkelde. Als jongere viel ze op vanwege haar zang en dans en uiteindelijk studeerde ze aan de Northwestern University.

Maar de universiteit kon haar niet tegenhouden; ze was gericht op beroemdheid. Haar kans kwam toen George Burns haar ontdekte en haar aan Hollywood voorstelde. Begin jaren ’60 was ze niet alleen een opkomende ster, maar ook een ware sensatie.

Haar single _I Just Don’t Understand_ klom in de hitlijsten, terwijl haar filmdebuut in _Pocketful of Miracles_ haar talent verder benadrukte. De daaropvolgende jaren vestigden haar als een box-office-ster met hoofdrollen in _Bye Bye Birdie_ en _Viva Las Vegas_ naast Elvis Presley.

Hoewel de chemie tussen haar en Presley het scherm deed oplichten, trok hun band buiten de set ook de aandacht. Ze zouden ooit samen zijn geweest en bleven nauwe vrienden tot zijn overlijden. “Iedereen weet wat ik voor hem voelde en de vriendschap die we door de jaren heen hadden. Het was heel, heel privé,” onthulde ze.

Met de groei van haar bekendheid werd de actrice bestempeld als de sexy jongedame van Hollywood. Maar haar verbluffende verschijning had een keerzijde; ze werd vaak gezien als een karikatuur door de critici.

Vastbesloten om haar veelzijdigheid te bewijzen, zocht ze naar rollen die haar in staat stelden als artiest te groeien. Tegen het einde van de jaren ’60 kwam haar carrière tot stilstand en wendde ze zich tot Europese projecten voor een nieuw begin. Echter, in 1970 maakte ze een triomfantelijke terugkeer naar Hollywood en concilieerde ze film, televisie en Las Vegas shows.

Te midden van haar Hollywood-succes wijzigde haar leven dramatisch als ze Roger Smith ontmoette, een charismatische acteur en opkomend talent. Smith, geboren in Californië en opgegroeid in Arizona, was veelbelovend in studie en sport voordat hij zijn weg naar de showbusiness vond.

Na een toevallige ontmoeting met James Cagney, dat hem aanspoorde om het in Hollywood te proberen, voortgezet zijn carrière. Met rollen in zowel film als televisie, waaronder zijn populaire show _77 Sunset Strip_, werd Smith een bekend gezicht.

Voordat hij deze mooie actrice ontmoette, was hij getrouwd met de Australische actrice Victoria Shaw, met wie hij drie kinderen – Tracey, Jordan en Dallas – had. Na een scheiding ontmoette hij het iconische rode hoofdzakelijk.

Hun verbinding was onmiddellijk. “Ik wist dat ik met hem zou trouwen vanaf de derde date,” zegt ze. “Ik wist dat hij me zou beschermen. Ik wist dat ik op hem kon rekenen,” onthulde de actrice.

Ze trouwden snel in 1967, en zij begon haar nieuwe rol als stiefmoeder voor de jonge kinderen van haar man. “Ik ontmoette ze toen ze 3, 6 en 7 jaar oud waren,” herinnert ze zich liefdevol hoe ze een gezin werden.

Terugkijkend op haar reis, zegt ze: “Als ik bedoeld ben om een kind te krijgen, dan zal ik er een hebben. Alles wat mijn hogere macht goed voor me vindt, zal ik ontvangen.”

Ondanks dat hun huwelijk bloeide, deed hun samenwerking op professioneel gebied hetzelfde. Smith besloot als acteur te stoppen en werd haar manager, gedreven om haar carrière een nieuwe richting te geven en haar te helpen van haar gewaagde imago af te komen.

Ze zetten zich in om haar acteerkwaliteiten te bewijzen, door rollen te kiezen die haar diepgang toonden. “De critici hadden een beeld van mij, en ze stonden niet open voor iets anders,” geeft ze toe. De steun van Smith was onwrikbaar, en hun teamwork leidde tot haar dramatische succes in films zoals _De Plezier dat men gezegd heeft,_.

“Zij konden het niet uithouden om apart te zijn, terwijl ze op verschillende filmsets aan de andere kant van het land waren,” zei een vriend ooit. Het beheer van haar carrière stelde Smith in staat om aan haar zijde te blijven, zowel persoonlijk als professioneel.

“Met Roger had ik nu alle mannen samengebracht in één – een vader, een vriend, een minnaar, een manager, een zakenman,” verklaarde ze in 1972. “Dat is perfect voor mij. Ik zou niet kunnen bestaan zonder een sterke man.”

Hun liefdesverhaal werd echter op de proef gesteld door onverwachte uitdagingen. Bij Smith werd myasthenia gravis gediagnosticeerd en later de ziekte van Parkinson. Terwijl zijn gezondheid achteruitging, koos ze ervoor zijn zorg voorrang te geven boven haar carrière. “Ik bleef maar ‘nee, nee, nee’ zeggen tegen alles omdat ik voor hem zorgde,” legt ze uit.

“Als je een partner bent, als een van jullie een gebroken vleugel heeft, dan neemt de ander het over,” voegde de actrice toe. Ze wijdde jaren aan zijn welzijn, met een stille kracht en loyaliteit die de basis van hun huwelijk werd.

Ook al vertraagde haar filmcarrière, ze bleef roles zelf binnen televisieprojecten doen, waaronder _The Two Mrs. Grenville_ en _Who Will Love My Children?_

Deze actrice is geen ander dan Ann-Margret, die enorm heeft gehuild om het verlies van haar overleden echtgenoot in 2017 op 84-jarige leeftijd. Nu eert de Hollywood ster zijn herinnering door het leven te koesteren dat zij samen hebben opgebouwd.

“Voor haar eindigt een groot liefdesverhaal niet met de dood. Je draagt hun geest met je mee,” deelt een vriend.

Nu 80 jaar oud, woont de actrice in het huis in Los Angeles dat zij en Smith in 1968 hebben gekocht.

Ann-Margret op het podium tijdens de vertoning van _Bye Bye Birdie_ tijdens het TCM Classic Film Festival 2023 in Los Angeles, Californië.

Ze kijkt met trots terug op hun unie: “Als ik aan mijn leven denk, ben ik het meest trots op mijn huwelijk. We wilden dat het werkte. En dat heeft het gedaan. We waren dag en nacht samen. We hielden van elkaar en waren er altijd voor elkaar.”

Na Smith’s overlijden blijft Ann-Margret in contact met zijn kinderen en hun families. “Zijn schoondochter Tracey en zijn stiefzonen Jordan en Dallas zijn allemaal dol op haar,” onthult een insider. “Ze is een geliefde grootmoeder voor allen. Ze ziet ze, praat met hen en heeft regelmatig videobellen.”

Hoewel ze hem elke dag mist, heeft Ann-Margret manieren gevonden om opnieuw van het leven te genieten. Ze hervond haar liefde voor acteren door een rol te spelen in _The Kominsky Method_, na een persoonlijke uitnodiging van de acteur Alan Arkin.

“Hij zei: ‘Je moet weer aan het werk! Op het einde zei ik: ‘Je had gelijk,'” herinnert de icoon zich. Ze heeft ook oude vrienden herontdekt en blijft actief met een hechte groep vrienden, van wie velen haar haar hele carrière hebben ondersteund.

Samen vormen ze een informele wandelgroep. “Op maandag zijn we misschien met z’n drieën. Een andere dag kunnen we met vijftien zijn. We wandelen elke weekend op een andere locatie. Ik kijk er altijd naar uit,” deelt ze.

De actrice heeft een album uitgebracht, “Born to Be Wild,” met een selectie van haar favoriete nummers uit de jaren ’60. “Ik heb al jaren geen album meer gemaakt! Ik had veel plezier met het maken hiervan!” vertelt ze vol enthousiasme over het project.

Vandaag de dag blijft Ann-Margret een icoon van gratie en veerkracht. “Ik ben in mijn huis dat we in 1968 hebben gekocht. De zon schijnt en ik kijk naar het zwembad. Ik ben eigenlijk heel gelukkig,” deelt ze.

Hoewel haar grootste liefde niet meer aan haar zijde staat, draagt ze zijn geest met zich mee bij elke stap die ze zet.

Leave a Comment